Narodowy Dzień Pamięci — historyczny ból przesuwa się do przodu

W chłodne lata, w dniu narodowej ofiary publicznej, w imię kraju, pamiętajcie o zmarłych i pielęgnujcie pamięć o bohaterskich duchach.Starożytne miasto Nanjing, przemierzające koleje historii, doświadczyło rytuału, którego nigdy w historii nie widziano.13 dnia rano przywódcy partii i państwa wzięli udział w narodowej ceremonii upamiętniającej, która odbyła się w Izbie Pamięci Ofiar masakry w Nanjing przez japońskich najeźdźców.

Nie jest to fermentacja nastrojów narodowych ani szmer żalów historycznych, ale raczej ciężar ustawodawstwa, godność poświęcenia i wojskowości, prezentacja najważniejszych spraw kraju.

Jeśli pamięć jest z powodu wspomnień, których nie można zapomnieć, to ofiara publiczna pochodzi z bólu, którego nie można wymazać.Historia sięga 13 grudnia, 77 lat temu.Od 13 grudnia 1937 do stycznia 1938 oddziały japońskie wdarły się do miasta Nanjing i przez sześć tygodni dokonywały tragicznego masowego mordu moich nieuzbrojonych rodaków.Okrucieństwo okrucieństw i żal katastrofy, podobnie jak w Międzynarodowym Trybunale Wojskowym Dalekiego Wschodu, kiedy sędzia poprosił amerykańskiego profesora historii Bedesa o oszacowanie liczby masakr, powiedział z trwogą: „Masakra w Nanjing obejmowała takie szeroki zasięg.Nikt nie potrafi tego w pełni opisać”.

Masakra w Nankinie nie jest katastrofą dla miasta, ale katastrofą dla narodu.To niezapomniany ból w głębi historii narodu chińskiego.Nie ma sceny historycznej, którą można by zignorować, i nie ma alternatywnej retoryki, którą można by wpłynąć.Z tego punktu widzenia przekształcenie smutku rodzinnego i smutku miasta w smutek narodowy jest głębokim wspomnieniem głębokiej katastrofy, stanowczą obroną godności narodowej i wyrazem pokoju ludzkiego.Taka narodowa postawa narracyjna jest nie tylko dziedzictwem i oceną historii, ale także wyrazem i stanowczością rzeczywistości.

Oczywiście nie jest to tylko kraj, który wykorzystuje historyczne bolączki narodu, aby przekazać budzącą się pamięć narodową i wyrazić swój stosunek do porządku międzynarodowego.Tak jak pomniki służą na lepszy początek, tak publiczne ofiary są po to, by iść naprzód w bólu historii.Kto zapomni historii, zachoruje w duszy.Osobie, której dusza jest chora z powodu zapomnienia historii, trudno jest zbadać ścieżkę wzrostu w linearnej ewolucji historii.Odnosi się to również do kraju.Noszenie bólu w pamięci historycznej nie polega na pobudzaniu i pielęgnowaniu nienawiści, ale na zdecydowanym posuwaniu się naprzód w gronie historii, ku pozytywnemu celowi.

Ból historii jest konkretny i rzeczywisty, tylko dlatego, że ludzie, którzy go noszą, są konkretnymi i realnymi jednostkami.Pod tym względem podmiotem, który posuwa się naprzód w bólu historii, jest każdy obywatel danego kraju.I to jest właściwie emocjonalny wyraz, który wyleje Narodowy Dzień Pamiątkowy.Ofiara napojowa w postaci Narodowego Dnia Pamiątkowego pokazuje, że abstrakcyjny kraj został uosobiony, a jego wola, przekonania i emocje mieszają się ze zwykłymi ludzkimi sentymentami.To również przypomina każdemu z nas, że możemy przekraczać jednostki, rodziny i małe kręgi, a także emocje krwi, kręgów społecznych i obszarów wiejskich.Jesteśmy całością, wspólnie przeżywamy smutek i naszym wspólnym obowiązkiem i obowiązkiem jest unikanie nawrotu tragedii historycznych.

Nikt nie może pozostać poza historią, nikt nie może jej przekroczyć i nikt nie może być wykluczony z „nas”.Może to być kopacz historii, który dopisuje nazwy dla cywilnej ściany płaczu, albo zamiatacz, który wyciera kurz z pomnika;osoba ta może być dzwoniącą do wprowadzenia Dnia Pamięci Narodowej do wizji kraju lub może to być milczący przechodzień w Dniu Pamięci Narodowej;osoba ta może być pracownikiem prawnym, który chroni prawa człowieka do pocieszania kobiet lub wolontariuszem, który opowiada historię w sali pamięci.Każdy, kto nieustannie zagęszczał i inspirował ducha narodowego, pielęgnował i wytrącał w bólu historii temperament obywatelski, jest aktywnym wkładem w rozwój kraju i urzeczywistnienie dobrobytu narodowego oraz jest historycznym doświadczeniem i wglądem godnym uznania .